Ta nieulotna pamięć RAM składa się z wielu namagnesowanych pierścieni ferrytowych. Każdy z nich zapamiętuje stan jednego bitu. Ile bitów, tyle pierścieni.
Płytka pamięci RAM (nieulotnej) z kalkulatora lub z obrabiarki sterowanej cyfrowo. Organizacja 5x36 (36 bajtów 4-bitowych + bit parzystości). w sumie 180 bitów.
→→Wikipedia o pamięci ferrytowej
→→Pamięć rdzeniowa starych maszyn IBM - 1952 rok!
Płytka pamięci RAM (nieulotnej) z kalkulatora lub z obrabiarki sterowanej cyfrowo.
Płytka z plastikową osłoną na pamięć magnetyczną oraz ta sama płytka ze zdjętą osłoną. Wymiary płytki 270x110mm
Tu znajduje się matryca pierścieni ferrytowych i uzwojeń służących do zapisu i odczytu informacji. Organizacja 5x36 (36 bajtów 4-bitowych + bit parzystości). w sumie 180 bitów i tyleż pierścieni ferrytowych.
18 bajtów po 5 bitów oddzielone rezystorem od kolejnych 18 bajtów. Długi, zielony rezystor jest ewidentnie produkcji DDR (Niemieckiej Republiki Demokratycznej)
Tranzystory germanowe DDR - GS109C (5x z lewej), CCCP -GT1323 (6x z prawej), diody ostrzowe germanowe DDR SFD112, dioda Zenera D813 z 10.1973r. i rezystory MŁT CCCP, kondensator Tesla CSR - 20uF 70V. Całość prawdopodobnie produkcji DDR. Typowy produkt RWPG z lat siedemdziesiątych XXw.
Z lewej strony 5 toroidalnych transformatorków sprzęgających zalanych żywicą epoksydową. Poniżej jedyny tranzystor prod. TESLA ozn. 155 NU 70 (Ge NPN). Generalnie, tranzystory germanowe były polaryzacji PNP i tranzystor NPN był rzadkością w sprzęcie z tamtych lat. Nie było polskich tranzystorów NPN.
Przez każdy pierścień przechodzą przewody rzędów, wierszy i odczytu (8x). Przewody były przewlekane ręcznie (w sumie 10 przewodów przez każdy pierścionek). Sterując przepływem prądu przez przewody wierszy i rzędów można było namagnesować trwale pierścień w jednym z dwóch kierunków (lewoskrętnie, lub prawoskrętnie). Dwa stany namagnesowania odpowiadały dwóm stanom logicznym bitu = "1" i "0". Przewody wierszy i rzędów służyły również do wybierania pierścienia do odczytu stanu namagnesowania przez przewody odczytu. W późniejszych wersjach pamięci ferrytowych (pamięci rdzeniowych) uzwojenie odczytu było jednokrotnie przewleczone przez każdy pierścień. Odczyt pamięci był "niszczący" tzn kasował dane z pamięci. W razie potrzeby zachowania zawartości pamięci dokonywało się powtórnego zapisu.
Ponieważ pierścień ferrytowy stanowił rdzeń elektromagnesu dla przewodów przechodzących przez otwór pierścienia, funkcjonowały dwie nazwy takich pamięci: Pamięć Rdzeniowa oraz Pamięć Ferrytowa.
Numer katalogowy eksponatu: EA4890
Ofiarował Adam Wisthal
Moduł pamięci RAM (nieulotnej) w którym pierścienie ferrytowe są umieszczone w przestrzeni, na skrzyżowaniu przewodów.
Moduł składa się z czterech płaszczyzn (płatów).
Organizacja 8x9x4=288 pierścieni. Wymiary 90x90x37mm
Numer katalogowy eksponatu: EA5123; Ofiarował Władysław Gaugus SP9DUX
Podobna do powyższej -Pamięć rdzeniowa 660 bitów 1980r.
Jest to wymontowany z pakietu elektroniki moduł pamięci rdzeniowych stosowanych w ówczesnych tzw. automatach organizacyjnych czyli zabudowanych w jednym biurku elektrycznie sterowanej maszyny do pisania oraz czytników i perforatorów tasiemki perforowanej z możliwością zaprogramowania prostych funkcji obrachunkowych np. Optima 1415.
Żródło: →→http://www.krollontrack.pl/muzeum/dysk2.php
Kolejna pamięć ferrytowa stosowana była do komputerów serii ODRA i w maszynach biurkowych Opitma 1415, 1980 rok.
Litery PF umieszczone na płytce laminatu określają nazwę obiegową z czasów projektowania tych pamięci. Skrót PF oznacza Pamięć Ferrytową. Ilość bitów 16x16. W sumie 256 pierścieni.
Takie płytki łączono w w płaty i w bloki tworząc pamięć o pojemnościach 4k i większych.
Wymiary płytki 132x75mm
Numer katalogowy eksponatu: EA5860; Ofiarował Janusz Tomecki
Numer katalogowy eksponatu: EA2411; Ofiarował Marian Wydra
RAM z komputerów typu RIAD.
Ponad 16 tysięcy pierścieni.
65x32x8=16640 pierścieni. 256 słów po 64 bity + bit parzystości.
Wymiary ramki 249x249mm
Numer katalogowy eksponatu: EA6233